Beautiful Blur Bright 1471041

Verhalen

Indrukken van het werkveld

Tijdens de theoretische fase van de opleiding zijn er twee werkveldverkenningen. De eerste is een persoonlijke excursie van één dag en de tweede een oriëntatiestage van drie dagen. Onderstaand een stukje uit een reflectie die één van onze studenten schreef over zijn oriëntatiestage op een Beschermende Woonvorm.

Ik heb in deze drie dagen enorm veel indrukken opgedaan. Deze betreffen niet alleen de organisatie en werkzaamheden maar vooral ook alle mensen met wie ik heb mogen kennismaken. Als ik mijn voormalig 'kluizenaarschap' in aanmerking neem, hoe lang ik in een isolement leefde, is het zelfs opzienbarend dat ik nu in zo weinig tijd zoveel mensen heb ontmoet: 15 medewerkers en 21 bewoners in drie dagen. Ik heb het bijgehouden, alle namen in mijn (discrete) schriftje genoteerd, en nu ik deze reflectie schrijf zie ik al deze mensen voor me alsof ze hier aanwezig zijn.

Het deed me goed om in deze contacten steeds te ervaren dat ik redelijk ontspannen mezelf kon blijven, hetgeen ongetwijfeld bevorderd werd doordat je als ervaringsdeskundige (in opleiding) de mens mag zijn die je werkelijk bent; zonder geheimzinnig te hoeven doen over je eigen ervaring als klant in de zorg. Niet dat ik hiermee nu te koop gelopen heb, maar alleen het idee al werkte bevrijdend. Ik werd door het team heel fijn ontvangen, zonder dat men direct alles van me hoefte te weten. Men heeft mij volop bij het gebeuren op de BW betrokken, er is me veel verteld over het dagelijkse reilen en zeilen, en ik mocht ook bij de overdrachten zijn. Tijdens de inloop- en medicatietijden was ik 'op kantoor' aanwezig, maar ook ging ik mee met diverse huisbezoeken, deed boodschappen met bewoners, zette samen met een bewoner die net was verhuisd een kast in elkaar, dacht mee met het team voor een wervende tekst voor een presentatie voor een wethouder, deed mee met de gezamelijke avondwandeling van bewoners en medewerkers, enzovoort.

Drie dagen is natuurlijk kort maar ik heb ook van de bewoners veel indrukken gekregen. Een heel divers gezelfschap vanzelfsprekend, allemaal unieke mensen met een bijzondere achtergrond in psychiatrie en/of verslavingszorg- net als ikzelf. Waar mogelijk knoopte ik een gesprek aan, vertelde iets over de Howie the Harp-opleiding die ik volg, en vaak merkte ik dan dat het vanaf daar als vanzelf verder liep. Een medewerkster kwam later op één van deze gesprekken terug. Ze vertelde me dat de betreffende bewoner normaliter nooit met 'vreemden' spreekt, dat hij altijd eerst minstens een aantal weken dat kat uit de boom kijkt... Het zou goed kunnen zijn dat mijn eigen cliënt-ervaring in de GGZ de verbindende en faciliterende schakel was. Ik vond het in ieder geval erg leuk om te horen en voor mijn toekomstig beroep als ervaringsdeskundige zeker ook hoopgevend!