Verhalen

Howie, Stage en Coronatijd…

Archena Rochenina volgt haar opleiding in Rotterdam en is bijna klaar met haar stage. Ze vertelt wat de Corona maatregelen met haar doen, hoe ze het thuis regelt met haar kinderen, hoe ze contact houdt met de opleiding en haar stage en hoe ze ritme houdt.

Het kwam uit het niets, Corona. Ik wist wel dat er een virus was dat mensen ziek maakt. Maar dat het zo heftig zou worden, had ik niet verwacht… Ik vind het vreselijk voor de mensen die ermee in aanraking komen. Voor diegene die een partner, familielid, vriend, vriendin, geliefde of kennis heeft die er nu aan lijdt, is dit natuurlijk helemaal geen fijne tijd. Gelukkig herstellen ook veel mensen.

 Ik mis het terugkomonderwijs heel erg. Voor mezelf had ik niet gedacht dat ik het gebouw van Howie zou missen. De straat, zelfs de parkeerplaats waar ik altijd parkeer, mis ik nu.

 Hoe het komt dat ik het zo mis? Ik denk omdat ik niet eerder zo mezelf heb kunnen zijn. Stil, afwachtend, de kat uit de boom kijkend en toch gewoon mezelf kunnen en mogen zijn. Howie is vertrouwd geworden en zit in mijn systeem. Ik weet niet eens wanneer dit proces zich heeft afgespeeld in mij, het is gewoon gebeurd.

Ik mis de tuin, de bomen die er staan. En gedachtes die stil zijn, omdat ik op een plek kon zijn waar het ik het fijn had voor mezelf. Niet dat ik het thuis niet fijn heb, hoor. Thuis gaat alles rustig en goed. Maar op weg naar het halen van het diploma en ergens een betaalde functie vinden, voelt Howie gewoon goed.

Online contact bij opleiding & aanbod lessen

Ik had net via mijn coach data doorgekregen voor afspraken voor het eindgesprek en mijn eindpresentatie. Maar nu is het even on hold gezet. Ik kan wel verder op mijn stageplek bij Werken Sterkt en ik maak opdrachten waar mogelijk. Ook log ik in bij ZOOM en vind het fijn om mijn klasgenoten te zien.

Ik schrijf geregeld reflecties en vraag ook steeds om feedback. En als ik iets niet zeker weet of ergens mee zit dan kan ik contact opnemen met de coaches. Ik ervaar dit als zeer prettig. En ik moet zeggen dat ik het goed doe. Ik pak zaken die voor mij belangrijk kunnen zijn meteen op.

Het online aanbod vanuit de opleiding werkt goed. Sinds ik stage loop, log ik niet meer zo vaak in, maar als ik doe heb ik er niet veel problemen mee. De lesstof is duidelijk.

Wat mij betreft zijn alle contacten online goed. Ook met de coaches en met de klas. Het is fijn te weten dat als ik ergens tegenaan loop er toch een mogelijkheid is om contact te leggen.

Ik zit dus in mijn laatste fase wat voor de stage. Mijn stage-uren heb ik inmiddels gehaald.

Ik ben nu bezig mijn portfolio in orde te maken. Dit is toch wel een klus. Het is leuk om te doen hoor. Ik zie nu gewoon hoeveel ik zaken ik geleerd heb en wat ik de afgelopen jaren allemaal heb gedaan. Eerlijk gezegd, geeft het wel een fijn gevoel. Het geeft mij zelfvertrouwen en de bevestiging dat mijn herstel vruchten aan het afwerpen is.

Wat helpt mij in deze tijd en hoe ik dat doe

Ik ben een alleenstaande moeder met opgroeiende kinderen, lees pubers. Zij zitten nu ook thuis in verband met Corona. Ze volgen hun online lessen en helpen vaker mee in het huishouden. Het helpen in huishouden is erg fijn. En op die manier leren zij ook meer verantwoordelijkheden op zich te nemen. Omdat ik meestal alles doe, is er nu wel een verandering gaande waar zij aan moeten wennen. Maar tot nu toe gaat het goed. Ritme houden betekent voor mij: gewoon doorgaan met de dingen die er op dit moment toe doen. Dus: op tijd opstaan, naar de stageplek gaan, de kinderen in de gaten houden, online contacten onderhouden en in contact staan met leraren en mentoren.

Mijn afspraken bij de fysiotherapeut in verband met mijn reumatische klachten (fybromylagie) laat ik doorgaan. Want anders heb ik veel meer pijn dan gewoonlijk.

De sportschool is gesloten. Daarom ben ik begonnen met dansen thuis en ik loop meer. Zo neem ik ook veel vaker de trap. Ik ga wel naar buiten, maar hou de richtlijnen van het RIVM aan.

 Contact & ritme

Sociale media is nu heel belangrijk geworden om contacten te onderhouden. Ik merk ook dat de mensen met wie ik contact heb best onrustig zijn over het Corona-virus. Niet zo gek, vind ik, want het is heftig.

Dus we chatten over van alles en nog wat, maken grapjes maar zijn soms ook stil en dat is allemaal goed wat mij betreft. We hebben elkaar nu nodig, dus daar waar mogelijk wil ik er voor iedereen zijn. En ben ik blij dat iedereen er ook voor mij wil en kan zijn.

 In deze tijd is het voor mij belangrijk dat ik doorga met mijn ritme aanhouden dat ik nu ontwikkeld heb. Wat ik niet moet doen, is me laten leiden door negatieve gedachtes of mensen die negatief zijn. Ik zit in een positieve fase van mijn leven en ik wil verder. Ik wil verder groeien en ontwikkelen, voor mezelf en voor mijn kinderen.

 Ik probeer veel van mij af te schrijven en in contact te blijven met mijn inner circle. Ik doe dingen die ik leuk vind om te doen en als ik iets niet wil doen, doe ik het niet. Ik denk nu veel meer na. Ik kan nu zelfs gewoon thuis blijven, ook al gaat iedereen leuke dingen doen, bij wijze van spreken. Ik denk dat ik het leuker heb met mezelf nu dan een hele tijd terug. En gelukkig is het nu voor mij zo, want anders had ik het wel zwaar gehad in deze tijd.

Al met al red ik mezelf wel. Ik heb fijne bezigheden. Ik weet bij wie ik terecht kan binnen Howie the Harp. Maar ook buiten Howie heb ik nu een inner circle waar ik me op mijn gemak voel. Daarnaast houd ik mijn dagelijkse bezigheden goed in de gaten. Mijn basis is een vast ritme aan te houden. Inspelen op ad hoc situaties doe ik als het gaat om de kinderen en hun online leerprogramma’s. Dat is natuurlijk altijd fijn, mijn kinderen aandacht geven, in tijden van Corona maar ook daarbuiten.

Ik hoop dat we met z’n allen deze tijd goed doorkomen. En dat we elkaar in goede gezondheid weer mogen begroeten, zodra wij weer bij Howie zijn.

Heel veel liefs,

Archena Rochenina